Mam Wam dużo do napisania, ale nie wiem czy dzisiaj to napiszę...
Może zacznę od tego jak było w szpitalu.
Chciałabym napisać: cudownie!, ale zabrzmi to groteskowo. Ale rzeczywiście bardzo dobrze wspominam ten czas. Oczywiście było ciężko, bo w końcu poszłam tam w kiepskim stanie. Ustawiali mi leki przez kilka tygodni. Jednak przez cały czas miałam Karola przy sobie, poznaliśmy się właściwie już w pierwszym tygodniu mojego pobytu. Wiecie, szpital to trochę inny świat, tam wszystko jest intensywniejsze i... prostsze. Tam możesz być sobą - jak się źle czujesz to się źle czujesz. Jak się dobrze czujesz to się dobrze czujesz. Jak coś Ci nie gra to coś Ci nie gra. Proste. Jak masz kogoś przy sobie i czujesz, że rodzi się przyjaźń - to rodzi się przyjaźń. Jak nagle z tej przyjaźni wychodzi miłość to wychodzi miłość. I dzieje się to na spokojnie, tak po prostu. Przynajmniej ja mam takie odczucia z mojego pobytu, nie chcę teraz wywołać burzy w komentarzach, że szpital jest okropny itp. Może ja trafiłam po prostu na fajną ekipę pacjentów i tyle :)
Chciałabym napisać: cudownie!, ale zabrzmi to groteskowo. Ale rzeczywiście bardzo dobrze wspominam ten czas. Oczywiście było ciężko, bo w końcu poszłam tam w kiepskim stanie. Ustawiali mi leki przez kilka tygodni. Jednak przez cały czas miałam Karola przy sobie, poznaliśmy się właściwie już w pierwszym tygodniu mojego pobytu. Wiecie, szpital to trochę inny świat, tam wszystko jest intensywniejsze i... prostsze. Tam możesz być sobą - jak się źle czujesz to się źle czujesz. Jak się dobrze czujesz to się dobrze czujesz. Jak coś Ci nie gra to coś Ci nie gra. Proste. Jak masz kogoś przy sobie i czujesz, że rodzi się przyjaźń - to rodzi się przyjaźń. Jak nagle z tej przyjaźni wychodzi miłość to wychodzi miłość. I dzieje się to na spokojnie, tak po prostu. Przynajmniej ja mam takie odczucia z mojego pobytu, nie chcę teraz wywołać burzy w komentarzach, że szpital jest okropny itp. Może ja trafiłam po prostu na fajną ekipę pacjentów i tyle :)
Jeśli chodzi o wagę i odchudzanie to niestety waga w szpitalu chyba pokazywała zły wynik. Wychodząc zważyłam się i było 107.9kg, natomiast w domu jak się zważyłam było coś ponad 112kg. Teraz mam okres i jest na mojej wadze 114,3kg. Wolę wierzyć swojej wadze.
W szpitalu prawie nic nie jadłam. W pewnym momencie dostałam takiego wstrętu do jedzenia, że masakra. Jadłam dziennie po 2 gryzy jakiejś kromki i to tyle. Jak wróciłam do domu to musiałam jednak nauczyć się jeść od nowa, bo czułam się bardzo słabo. Na szczęście dalej nie jem dużo i wierzę, że będę chudła i dojdę do tego 107kg :)
w sumie to spora różnica z tą wagą o.O pewnie prawda jest gdzieś po środku :D ja też wspominam pobyt w psychiatryku bardzo dobrze :D fakt, jest to inny świat i tak łatwiej się tam żyje hahah trzymam kciuki żeby teraz wszystko Ci się układało! ;* i domagam się częstszych postów :D
OdpowiedzUsuńteraz jak jestem w domu to będzie prościej. Z tym, że jak Karol wróci ze szpitala to raczej będę się musiała kryć, bo nie chcę żeby wiedział, że tak drastycznie się odchudzam i to z własnej nieprzymuszonej woli.
UsuńSuper, że wróciłaś i w tak dobrej kondycji. Zdradzisz jakie teraz leki bierzesz? Pisz częściej:)
OdpowiedzUsuńJasne, mogę zdradzić :)
UsuńFinlepsin 200mg 2-0-3
Abilify 30mg 1-0-0
Kwetaplex 300mg 0-0-1
Kwetaplex XR 300mg 0-0-1
Egzysta 75mg 2-0-1
Euthyrox 100ug 1-0-0 (wtorek, środa, piątek, sobota, niedziela)
Euthyrox 112ug 1-0-0 (poniedziałek, czwartek)
Propranolol 20mg 1-1-1
Miłość zawsze przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie :) dbaj o siebie koktajlowa, daj.sobie właśnie jak najwięcej miłości, dobrze, ze wspominasz pobyt pozytywnie!
OdpowiedzUsuńDziękuję za to, co napisałaś. Staram się dbać o siebie i kochać siebie.
UsuńDziękuję za nowy adres!
OdpowiedzUsuńSuper, że jesteś szczęśliwa. Co do wagi, czy aby proplanolol nie pobudza apetytu?
OdpowiedzUsuńNie wiem jak propranolol, ale Kwetaplex mocno pobudza apetyt, i to w dodatku na noc. Ale daję radę, nie jem dużo.
Usuń